Sayfalar

20 Ağustos 2013 Salı

Domatesin Dileği


Çok eski zamanlarda, diyardan diyara dolaşan bir bilge varmış. Bilge güleryüzlü, çocukları seven, insanları tanımaktan keyif alan biriymiş. Tanıdıkça insanların bu dünyada en çok istediği şeyin ne olduğunu keşfetmelerini sağlar, gerçekleştirmeleri için yardımcı olmaya çalışır, bu konuda elinden ne geliyorsa yaparmış.
Tertemiz kıyafetleri, tertemiz bir yüzü olan bu bilge çocuklara bilmeceler sorar, bilenlere küçük kurabiyeler ikram edermiş. Tarçınlı olan bu kurabiyeleri çocuklar çok sever, bilmecelere doğru cevap vermek için dikkatle dinler ve her gün bilge amcalarının yollarını gözlerlermiş.

Gel zaman git zaman bizim bilge amca yol kenarında bir masada duran domatese rastlamış. Söylemeyi unuttum bilge amcanın en önemli özelliklerinden birisi ise onun Lokman Hekim gibi bitkilerin dilinden anlaması, onların hayallerini, isteklerini insanlara aktaran bir tercüman olmasıymış.İşte masanın üzerinde duran domatesin düşüncelere dalmış olduğunu da bu güzel özelliği sayesinde fark etmiş.
Bilge amca, bir sandalye çekmiş masaya yaklaşarak ve şöyle demiş domatese?
-Sence bu hayatın anlamı nedir?
Domates şaşkınlıktan iyice kızarmış adeta.
-Bence demiş, hayatın tek bir anlamı var o da beni insanların yemeleri için bir armağan olarak veren toprak ana için bir şeyler yapmak….
Bilge amca tam beklediği cevabı almış olmaktan mutlu gülümsemiş.
-Peki, bunu başarabilecek misin sence ? Diye domatese sormuş.
-İçimde bir sürü çekirdek var ama bunları ekebileceğim toprağa sahip değilim diye sesli düşünmüş adeta…
-Peki tek armağan bu mudur biraz daha düşün diye bilge amca üsteleyince, domatesin bu kez sevinçten kızarmış yüzü…
-Buldum! Diye bağırmış. ‘’Ulaş’ın annesi evde küçük Ulaş için yaptığı domates çorbasının içine vitaminlerimizi vermemiz için arkadaşlarımızı ekledi. Sonra kabukları çöpe atmak yerine kompost yapmak üzere ayrı bir kutuya koydu. Arkadaşlarım ve onların arkadaşları ve henüz orada tanıştıkları bir çok sebze meyve kabuğu hep beraber dönüşerek yeniden toprak oldular. Üstelik o toprakta da çekirdeklerimizden yeni domatesler yetişti. Bu bizim hem ölümsüzlük iksirimiz hem de toprak anaya sonsuz teşekkürümüzdür. Sana da  teşekkür ederim bilge amca, benim büyük bir dersi fark etmemi sağladı soruların, Çünkü ekoloji dersinde Ulaş’ın annesi tüm öğrencilerine  bunu anlattı .Artık hepsinin evinde biz ölümsüzlüğe kavuşuyoruz. ‘’ demişve yol kenarındaki  masanın okulunda ekoloji dersi olan bir öğrencinin ailesine ait olmasından dolayı mutlulukla gülümsemiş.


Hiç yorum yok: